Herman Vuijsje (1946) is een onafhankelijk journalist, schrijver en socioloog. De meeste van zijn publicaties gaan over verandering in Nederland. Veranderingen op sociaal, moreel, religieus en politiek gebied, maar ook veranderingen in landschap en ruimtelijk beleid. Hij schreef een dertigtal boeken.

Eerdere wandel- en reisboeken waren: Op weg naar Vladivostok – achter Russische façades (de weerslag van een twee maanden durende reis door Rusland), Schuifgroen (een verkenning te voet van de ‘groene grens’ van Amsterdam) en Een grens van steen, op avontuur langs de Muur van Hadrianus (het verslag van een wandeltocht langs de unieke Romeinse grensversterking tussen Engeland en Schotland).

Herman Vuijsje is medewerker van NRC Handelsblad en De Groene Amsterdammer.

Ilse Verkaart ondernam vele avontuurlijke tochten in zomer en winter en verzorgde tal van oriëntatietrainingen; onder andere in de Schotse Hooglanden. Zij heeft er veel plezier in om de vele nieuwe ontwikkelingen op het gebied van GPS terug te brengen naar wat de buitensporter écht nodig heeft.

Jack Kroes (1947) werkte als journalist onder meer voor Het Vrije Volk, de VARA, RTV Noord-Holland en Omroep West. De laatste 15 jaar is hij als consultant en docent voor Free Press Unlimited werkzaam in transitiegebieden in Oost-Europa en Centraal-Azië. In Azerbeidzjan stond hij regionale radio- en televisiestations bij met adviezen en trainingen. Hij reisde daarvoor naar alle uithoeken van het land. In Bakoe gaf hij les op de Journalistenschool. Bij die gelegenheid begon hij zich te verdiepen in land, volk en cultuur. Het werd een liefde die niet meer over ging.

Jan Groenhart (foto rechts): ‘Ik vang de ruimte in mijn werk. Licht, lucht en water. Ik schilder, al lopend, zonder penseel in mijn hand. Sla de beelden op in mijn hoofd en maak af en toe een schetsje. Wat gebeurt er met mij en mijn werk na drie weken lopen langs de kust?’ Jan Groenhart is landschapsschilder met een voorliefde voor het Noord-Hollandse platteland en het strand.

Jan Willem Hamel (1978) heeft al lange tijd een band met de Seychellen en heeft een hart voor deze droomarchipel. Hij komt hier wandelen, duiken, fietsen en natuurbeschermingsprojecten bezoeken. Steeds reist Jan Willem Hamel naar nieuwe Seychelse eilanden, waar hij spreekt met natuurgidsen, geologen, onderzoekers en hoteliers. Hierdoor is zijn kennis van de Seychellen uitgebreid, gedetailleerd en doeltreffend. Steevast gaat hij op zoek naar nieuwe stranden, snorkelgebieden en wandelroutes. Jan Willem Hamel ontwikkelt graag uw droomreis naar de Seychellen – samen met u. Op verzoek begeleidt hij reizen naar dit land. Hamel verzorgt ook presentaties en lezingen over de Seychellen: www.hameltravel.nl.

Johan Dirkx (1949) woonde met zijn gezin van zomer 1995 tot oktober 1999 in Dakar. In Dakar schreef hij voor Elmar het Reishandboek Senegal. Daarvoor werkte hij bij de persafdeling van het ministerie van Buitenlandse Zaken te Den Haag, en als diplomaat in de Verenigde Staten (Washington), Brazilië (Rio de Janeiro), Bangladesh (Dhaka), Spanje (Madrid), Colombia (Santa Fé de Bogotá) Nigeria (Abuja). Hij woonde in 2004 en voorjaar 2005 in Estland (Tallinn). In de zomer van 2005 verhuisde hij naar Irak (Bagdad). Daarna nog werkzaam in Jemen (Sana’a). Verbleef met echtgenote en tevens diplomate in Zuid-Soedan (Juba), Eritrea (Asmara), Oekraïne (Kyiv) en Tunesië. In 2018 en 2019 woonde hij met echtgenote in Litouwen (Vilnius). Hij maakte met zijn gezin vele reizen in de landen en regio’s waar zij woonden.

John van Heel (56) startte in 1983 met een sport- en leefstijlinstituut. In 1988 startte hij met EFAA-opleidingen, opleider op gebied van fitnesstrainer, personal trainer en leefstijlcoach. Tussentijds startte Van Heel met Bewegenismedicijn.nl, Leefstijlclub.nl en Nieuwe-Gezondheid.nl, is hij mede-ontwikkelaar van de NL Actief Diabetes- en overgewicht protocollen voor de Fitnessbranche, van FitCoach.nl en van de Leefstijlcoach opleiding. John geloofd in ‘terug naar natuurlijk gezonder leven’ en werkt daarom al 35 jaar aan de, wat hij noemt, Leefstijl als medicijn trilogie: Bewegen als medicijn, Voeding als medicijn en Je brein als medicijn.

Tijdens vier jaar zwerven over de wereld gaf Jolanda Breur duikles in verre oorden, begeleidde groepsreizen op verschillende continenten, studeerde cultuurwetenschappen maar schreef bovenal een reisgids over Nicaragua. Toen werd het haar duidelijk: leven van de pen wilde ze. Na terugkeer in Nederland en een journalistieke opleiding voor academici trad ze in dienst bij dagblad Trouw. Inmiddels werkt zij als zelfstandig journalist en cultuurvorser. Ze onderzoekt en schrijft over de manier waarop we zin geven aan ons leven en de invloed daarvan op de samenleving. www.JolandaBreur.nl.

In de afgelopen negenentwintig jaar heeft Jonneke van Eijsden meer dan honderd reizen gemaakt naar beide poolgebieden. Gebieden die haar vanaf het eerste moment intrigeerden. Vooral de enorme stilte en haar grote passie voor walvissen en planten bracht haar keer op keer weer terug naar de einden der aarde. Uiteindelijk leidde dit twintig jaar geleden tot het oprichten van haar eigen reisorganisatie, uitsluitend gespecialiseerd in reizen naar de polaire gebieden. Ze is nog lang niet uitgekeken: iedere reis naar Antarctica of de subantarctische eilanden is uniek en ook hier komen er steeds weer nieuwe reismogelijkheden bij. Maar ook deze doorgewinterde Antarcticareizigster heeft nog wensen: een bezoek aan de Dry Valleys.

Keesjan van den Herik is een groot liefhebber van avontuurlijke tochten in zomer en winter. Hij begeleidde jarenlang avontuurlijke trekkings en is hoofdinstructeur winter bij de NKBV. Lopend, op de mountainbike of op toerski’s doorkruist hij liefst onherbergzame landschappen waar je soms aangewezen bent op kaart, kompas en hoogtemeter.

De liefde van Lutske van der Schaft voor Kaapverdië ontstond in 2015, toen zij voor het eerst voet aan land zette op deze eilandengroep. Op Boa Vista ging zij aan de slag als vrijwilliger bij Turtle Foundation, een organisatie die zich inzet voor de bescherming van de onechte karetschildpad. Naast het vrijwilligerswerk, begin ze met het maken van (video-)blogs over het werk als natuurbehoud-vrijwilliger. Geleidelijk verschoof de focus van zeeschildpadden en natuurbehoudsonderwerpen naar meer cultuurgerichte video’s en blogs over Kaapverdië.

Marica van der Meer (1969) is een Nederlandse fotograaf, reisorganisator, schrijfster en wereldfietser. Twaalf jaar lang werkte ze als reisleidster overal en nergens op de wereld. Haar eerste fietsreis, van Vuurland naar Alaska, had de afsluiter moeten worden van haar zwervend bestaan. Wat ze niet wist is dat dit het begin werd van een zoektocht naar steeds grotere uitdagingen.

Marit Törnqvist (Uppsala, 1964) is een bekende schrijfster en illustrator van Zweeds/Nederlandse afkomst. Ze won verschillende prijzen voor haar werk. Naast verschillende Zweedse prijzen ontving ze in 1996 de Zilveren Griffel voor Een klein verhaal over Liefde. In 2006 ontving ze de Gouden Penseel voor het boek Pikkuhenki.

Marit Törnqvist maakt in 2014 het Prentenboek van de Kinderboeken- week voor de CPNB. Ze bezoekt twee weken lang boekhandels en scholen in heel Nederland. Ze vertelt en laat zien hoe ze werkt.

Samen met Monique Hagen maakte Marit onder andere ook het klassieke Jij bent de liefste. Van dit poëzie-prentenboek zijn bijna 250.000 exemplaren verkocht.

Marten Zeckendorf (1968), geboren en getogen in Apeldoorn, maakte zijn fietskilometers aanvankelijk voor de plaatselijke wielerclub ‘De Adelaar’. Hierna vestigt hij zich in Arnhem om Weg- en Waterbouwkunde te studeren. In 1999 stapt hij op zijn bepakte fiets, het land uit, om de wereld rond te fietsen, resulterend in het boek: De Aarde is Vals Plat (uit 2004.) Tijdens de voorbereiding van de volgende grote fietstocht, kriskras door Zuid-Amerika, leert Marten Wendy Pols (Den Haag) kennen, via Vereniging De Wereldfietser. Samen vertrekken ze in 2006, en samen komen ze terug in 2007; het huwelijksaanzoek is dan gedaan, hoog in het Andesgebergte. Het is nooit een verrassing geweest dat er, ook na hun trouwdag en hun verhuizing naar Oosterbeek, een volgende fietsreis aan zou komen. In 2012-2013 naar Tibet, zo was de bedoeling. Het liep iets anders…

Menno Weijs (1981) heeft journalistiek en Zuidoost-Europese geschiedenis in Groningen gestudeerd. Tijdens zijn studie en daarna bezocht hij Servië tientallen keren en raakte hij gefascineerd door dit land vol tegenstellingen. Hij leerde de taal en verdiepte zich in het land, vanuit een academische, een maatschappelijk betrokken én een toeristische invalshoek.

Via de organisatie Platform Spartak, die hij in 2003 met medestudenten oprichtte organiseerde hij culturele projecten op de Balkan en uitwisselingen voor jongeren uit Oost- en West-Europa. Daarnaast was hij lange tijd redacteur van Donau, een Nederlandstalig tijdschrift over de cultuur, geschiedenis en maatschappij van Zuidoost-Europa.

Monique Hagen (Leiden, 1956) is een schrijfster en presentatrice. Ze is een van de grondleggers van Het Klokhuis, dat ze 15 jaar presenteerde.

Boeken van haar hand zijn o.a. Ik zie lichtjes in je ogen, Banaan en De opruimspin. Samen met Marit Törnqvist maakte Monique onder andere ook het klassieke Jij bent de liefste. Van dit poëzie-prentenboek zijn bijna 250.000 exemplaren verkocht.

Samen met Marit Törnqvist werkte Marit het idee van een kinder reisdagboek uit. In “Mijn reis” staan tips, spelletjes vragen en opdrachten om reisavonturen in vast te leggen. Voor kinderen én ouders.

Patrick van der Doef ‘ontdekte’ Argentinië halverwege de jaren tachtig van de vorige eeuw. Hij werd niet alleen smoorverliefd op een Argentijnse vrouw maar ook op het land. Het is nu moeilijk voor te stellen, maar in die jaren was er maar een reisgids; The South American Handbook. Een enorme dikke reisgids die moeilijk mee te nemen was. Daarom besloot Patrick om zelf een reisgids over Argentinië te schrijven en kwam zo in contact met uitgeverij Elmar. In 1998 kwam het eerste exemplaar op de markt. Het was ook de eerste Nederlandstalige reisgids over Argentinië. In al die jaren heeft hij het land goed leren kennen en gedurende vijf jaar tot 2014 had Patrick een succesvolle fiets- en citytour bedrijfje in Buenos Aires. In het dagelijks leven is Patrick van der Doef freelance Art-Director/grafisch vormgever en fotograaf.

Het is al meer dan 20 jaar geleden dat het eerste reishandboek van zijn hand in deze reeks verscheen: Gambia, al snel gevolgd door Cuba en daarna Kroatië. Ruim 20 jaar terug kwam ook het contact met uitgeverij Elmar tot stand en nog steeds vormen die twee een succesvol koppel. Na Kroatië volgden nog 13 landentitels en 3 reiswoordenboekjes, gericht op Afrika (Wolof, Mandinka en Swahili). Veel nieuwe boeken zullen er niet meer van zijn hand verschijnen (hoewel hij dat vijf jaar geleden ook al beweerde). De voortschrijdende technieken noodzaken echter om de boeken die hij schreef en die gedigitaliseerd zijn, te onderhouden en dat is een behoorlijk karwei. Trouwens, ook zijn leeftijd en zijn conditie eisen hun tol. Geen gesjouw meer door tropische regenwouden of voettochten onder woestijntemperaturen naar een onbekend volk. De toppen van de zandduinen in Namibië zijn inmiddels ook al een onbereikbaar doel geworden. Dat betekent niet dat zijn interesse minder is geworden voor alles wat leeft en groeit in deze wereld. In het kort zou je het als volgt kunnen samenvatten: hij verloor wel zijn haren maar niet zijn (belangstelling voor onbekende) streken.

Paul Post (1953) studeerde theologie, liturgiewetenschap en christelijke kunst in Utrecht en Rome. Momenteel is hij hoogleraar Rituele Studies aan de Faculteit Geesteswetenschappen van de Universiteit van Tilburg en directeur van het aldaar gevestigde Instituut voor Liturgische en Rituele Studies.

Paul Zuidgeest (1971) is al vanaf jongs af aan gefascineerd door reizen. In 2002, toen hij samen met een vriend Corsica in de rondte fietste, is zijn passie voor fietsvakanties ontstaan. Sindsdien gaat zijn ‘aluminium ros’ geheid mee als hij op reis gaat. Hij heeft inmiddels vele lange-afstands-routes in Europa gefietst en meerdere tochten door Zuidoost-Azië gemaakt. Een zwervend bestaan met een tentje achterop vindt hij nog steeds de mooiste manier om een nieuw land en haar inwoners te leren kennen. Tijdens één van zijn vele tochten begon langzaam zijn droom te groeien. Niet meer na drie weken huiswaarts moeten keren, maar ‘Oostwaarts’ blijven fietsen tot je niet meer verder kunt.